Genealogie families Derksen en Gribnau

Zijn geboorteakte is onvindbaar omdat zeer veel, zo niet alle DTB boeken uit Königsberg en omgeving in de oorlog '39-'45 zijn verdwenen of verbrand. Zogeheten 'Kriegsverlust'.

Huwelijk mogelijk in Parijs gesloten. Archieven van Parijs verbrand in 1872. Georg was toen gelegerd in Genevillier net ten westen van Parijs maar is niet in Genevillier gehuwd.

Hannover 38D (huwelijk) nr 1250 blz 76 Hauptstaatsarchiv Hannover te Pattensen DLD.

This is to certify that I have given licence to GEORGE GRIMNAU, born at Koenigberg in the Kingdom Prussia, the 24th June seventeen hundred and eighty seven, by trade a farrier, at present private in the 3rd Regiment of Hussars of the KingsGermanLegion to be married to MARIE ANASTHASIE NISOLNEE natif of Ramegnies, Department of Jemappes in Brabant. After having obtained all possible information’s, I do not believe that there are any reasons whatever for which this marriage could or should not taken place.

Given under my Signature and seal of the Regiment at Genevilliers in France July 13th 1815

						Xx commanding
				The 3e Regiment of Hussars KGL.

				Married the 26th July 1815

Huzaar en hoefsmid bij het Pruissische (1806) Franse (1806-1808) Engelse (1808-1815) en Nederlandse leger (1822-1840). Nam deel als Engels huzaar in het KGL (Kings German Army) aan de slag bij Waterloo. Signalement: aangezicht en voorhoofd rond, ogen grijs, neus en mond ordinair, kin klein, haar en wenkbrauwen blond. Lengte 5 feed en 11 inches dat is in meters: 1.80 meter

Oisy le Verger 1816

Historische gegevens gevonden 20 juli 1978. Handschrift van de onderwijzer van het dorp.

Oisy le Verger Arrondissement Pas de Calais.

16 juni 1816 Petitie van de Dhr Plotho betreffende het kasteel van Oisy. “Op de 31e januari j.l. tegen 10 uur ’s morgens kwamen 4 brigades van het KGL onder leiding van de heer John Cooper, commanant, aan te Oisy. Eén van de brigades legerde zich te Pallail, een ander te Sauchy-Listré en twee bleven er in Oisy.Deofficieren vroegen zoveel mogelijk paarden bijeen te brengen zodat de verzorging dan gemakkelijker zou zijn. De heer Boucher, toen burgemeester, bracht de officieren in het kasteel van Oisy door de kleine toegangspoort die open was. Hij liet hen de stallen zien en de andere beschikbare gebouwen die goed werden bevonden om de paarden in te stallen. De burgemeester nodigde de heer Guarré, belastingontvanger van Ridder de Plotho, de grote poort van het kasteel te openen om de wagens binnen te laten en om wat vlasstro, dat in de stallen lag, weg te halen om zo plaats te maken voor de paarden. De heer Guarré antwoordde de burgemeester schriftelijk dat deze dat moest vragen aan heer de Plotho te Parijs. Hij gaf de straat en het nummer erbij. De burgemeester antwoordde dat er geen reden voor was om te talmen en raadde hem aan gevolg te geven aan zijn uitnodiging. De wacht bracht het mondelinge antwoord van de heer Guarré terug, dat indien de burgemeester de machtiging had omoverparticulier bezit te kunnen beschikken, hij deze zou moeten eerbiedigen. De burgemeester stuurde de veldwachter om de sleutel bij de conciërge te halen. Deze zei echter deze sleutel niet te hebben. Al deze vertragingen irriteerden de soldaten die vermoeid waren en al anderhalf uur hadden moeten wachten. Ze opperdendevergrendeling zelf kapot te maken om vervolgens naar binnen te kunnen gaan. Maar de burgemeester zei hen dat hij zelf wel de sleutel zou gaan halen. Hij ging er inderdaad heen, maar hij kreeg als antwoord dat de sleutel er niet was. Hij zeitoentegen de dochter van de conciërge, dat wanneer ze hem zou weigeren de sleutel te geven, zij er verantwoordelijk voor zou zijn dat de vergrendeling verbroken zou worden, en hij vertrok. Daar verscheidene ongeduldige soldaten de burgemeester hadden gevolgd, gingen deze nu snel naar de anderen en brachten daar hun woede over. Vervolgens kwam de dochter van de conciërge die helemaal overstuur was geraakt met de sleutelaanrennen.Maar het was al te laat. Alle bewoners zijn hiervan op de hoogte. Zou men niet geneigd zijn geweest, na dit voorval, aan de heer de Plotho te vragen of het soms ook een order was geweest de poort te forceren? Maar laten we verder gaan. ’s Nachts was het erg koud geweest en etenswaren ontbraken. De soldaten die de oude brasserie (hier waarschijnlijk brouwerij) hadden bekeken en die dicht bleek, braken ’s middags 1 februari de deur open. Tegen 5 of 6 uur en met ontstokenkaarskwam één van de wachters rapport uitbrengen over het feit dat de oude brasserie opengebroken was, dat er minstens 800 takkenbossen smeulden en dat de soldaten doende waren ze te verbranden. Er werd proces verbaal gemaakt, 2 rapportenopgestelden de volgende morgen zijn de burgemeester met zijn griffier en de veldwachter naar de plaats des onheils gegaan, hebben er de bundels geteld en vonden er nog 828, buiten de bossen die in de petitie genoemd werden. De burgemeester heeft het nodig gevonden de takkenbossen in een schuur te plaatsen, die door de gemeente gehuurd was, teneinde ze voor roverij te behoeden, evenals de stukken hout. Intussen zei de heer Guarré, die teruggekomen was van deRidderde Plotho, dat er nog maar 550 bundels over waren en dat de burgemeester dus de ontbrekende bundels zou moeten betalen plus de al verbrandde bossen. De heer de Plotho bracht ook nog te berde dat de burgemeester ook de order had gegeven de klein toegangspoort te forceren om zo van de binnenplaats een legerkamp te maken en dat de burgemeester ook de conciërge bevolen had de sleutel te gevenenna diens weigering, wat later bekend was, de soldaten de grote poort liet openbreken. Er werd ook nog gezegd dat de burgemeester voor de verwarming had moeten zorgen van de wachters (van het kasteel) en dat hij om daar aan te voldoen, slechts een beroep had hoeven doen op de Prefect. Na al deze beschuldigingen, besloot de raad, die persoonlijk geconsulteerd was, dat er geen reden voor was op het verzoek van het opstellen van een petitie in te gaan.

19 juli 1816 De soldaten buiten dienst en met verlof, die deel uitmaakten van de bemanning van het KGL, die hier gelegerd en verborgen zijn gehouden, moeten Oisy verlaten.

Proclamatie van 24 augustus 1816. De burgemeester van Oisy le Verger maakt bekend;

Aan de inwoners van deze gemeente wordt bekendgemaakt dat er morgen, 25 augustus de naamdag van Sint Louis, beschermheilige van onze goede koning Louis le Désiré, feest zal zijn met alle ceremoniën die onder deze omstandigheden toelaatbaar zijn. De burgemeester wil op deze manier samen met zijn ambtenaren zijn respect betuigen en zijn liefde en toewijding, die ze aan de vader van alle Fransen toedragen. Maar bekend zijnde met regelgeving, door de Prefect van Pas de Calaispreciesvastgesteld, om de kosten van het feest ter ere van de koning te drukken, omdat de gemeentekas, die zich in een erbarmelijke staat bevindt, dat moet betalen, heeft hij geweigerd de volgende regels te moeten opstellen: 1e Een plechtig feest te houden voor de officieren met alle waardigheid die hen toekomt. 2e De leden van de Broederschap van St.Sébastian uit te nodigen om met alle middelen bij te dragen het feest mooier te maken door met zoveel mogelijk mensen ’s middags een mis te vieren in het huis Gods. 3e Direct na de Vesper en na het Te deum, begint op la Place Verte het dansen. De burgemeester verzoekt dringend dat de jeugd van beiderlei sekse en van alle rangen en standen zich zal verenigen om dan zonder enige vorm van onderscheid tezullendansen en feest te vieren en op dit gedenkwaardige feest te bewijzen dat iedereen met vreugd de wet kan gehoorzamen als wel zijn liefde en respect kan betuigen aan koning Louis als aan God……ons gegeven door de Goddelijke Voorzienigheid. Men moet zich ervan bewust zijn dat de Fransen tot in der eeuwigheid hun hart en hun geest kunnen beheersen.

Leve Louis le Désiré, leve de koning, leve de burgers.

Gegeven op het gemeentehuis van Oisy den 24e augustus 1816.

De Moije, burgemeester

Levensloop. Levensloop van George Gribnau. Königsberg 1787 - †Arnhem 1846 1787 24 Juni. Geboren te Königsberg. Doopakte nooit gevonden in diverse Ev. Luth. Kerken van Königsberg. Zoon van George Gribnau (Grübnau, Griebenau), hoefsmid en Maria Smidt. Hij kon lezen en schrijven, opgeleid tot hoefsmid (door zijn vader?). 1806 In dienst bij de Pruisische artillerie, na de slag bij Jena in Franse dienst gekomen. De stamrollen van het Pruisische leger zijn verloren gegaan. "kriegsverlust" In 1807 in Franse dienst naar Portugal, 30/11/1807 aankomst in Lissabon.Nogonbekend in welk legeronderdeel hij daar diende. Waarschijnlijk in het 8e corps Dragonders. In 1808 als huzaar in Franse dienst gevangen genomen door de Engelsen (het hele Duitse bataljon liep over, de koning van Engeland was ook de koning van Hannover) In 1808 op 15 oktober gevangene van het KGL en verscheept naar Engeland. Op 22 december 1808 in Depot KGL te Lymington. Hij was 1.80 lang, had blond haar, blauwe ogen en was als smid sterk gebouwd. Op 10 April 1809 ingeschreven als huzaar en hoefsmid in het register van het KGL bij het 3e Regiment Huzaren 2e Troep. Beschrijvingen van zijn paarden. Heeft in Engeland gedurende 4 jaar vele plaatsen gezien. George werd in destamboekenconsequent als GRIMNAU aangeduid. 25 februari 1812 transfer van 2e Troep naar 1e Troep van het 3e Huzarenregiment KGL 8 augustus 1813 aankomst te Wismar. Veldslagen (Göhrde) tegen Napoleon. 1 maart 1814 aankomst te Antwerpen 31 maart 1814 Parijs ingenomen door geallieerden. Oktober en november 1814 verblijf te Brussel. Leerde zijn meisje kennen, ontsnapte daarom meermaals uit de kazerne en kreeg 48 uur strafexercitie (4 okt), 42 uur kwijtgescholden. 18 juni 1815 deelname aan de slag bij Waterloo als huzaar bij het 3e Huzarenregiment van het KGL onder Maarschalk Wellington. Op 23 juli 1815 een geschreven attestatie van zijn commandant in Genevilliers (in de volgende bocht van de Seine gelegen na Parijs) dat George (28) mocht trouwen met Maria Anastasie NISOL (18 jr), geboren te Rameignies in België. Gehuwd op26juli 1815. Zij was analfabeet. Niet vermeld wordt wààr het huwelijk is voltrokken. Zeer waarschijnlijk in Parijs, maar in Parijs is in 1870 het stadsarchief verbrand. 14 februari 1816 te Nordheim bij Hannover werd het Korps KGL opgeheven, George kreeg "paspoort" (ontslag). 4 sept. 1816 geboorte oudste dochter Rosalie te Oisy le Verger met een KGL onderdeel in Noord Frankrijk. Hij tekent de akte met GRIMNAU, zoals hij steeds werd genoemd. 1816-22 Woonachtig als hoefsmid te Rameignies in Wallonië, het dorpje van zijn vrouw. 11 mei 1822 als remplaçant in het Zuid Nederlandse leger voor François Brifflot te Maçon. 27 juni 1822 overgeplaatst naar het Noord Nederlandse leger te Zutphen, corps Kurassiers 10 jan 1825 benoeming tot hoefsmid bij de huzaren. 27 november 1827 geboorte zoon JOHANNES te Zutphen. RK gedoopt in de Janskerk. 1827 Woonachtig te Arnhem aan Beekstraat en later aan de Hommelse weg (bij mestvaalten). 1832-33 Gelegerd in de vesting Maastricht wegens de Belgische Opstand met zijn gezin. Daar wordt een zoon Jacob op 4 juli 1835 geboren. Jacob heeft maar kort geleefd. 12 maart 1833 Onderscheiden met IJzeren Medaille vanwege deelname 10 daagse veldtocht. 1 mei 1838 met pensioen gegaan 29 juli 1846 overleden te Arnhem aan de Hommelse Weg in de huizen tegenover de huidige Nijhoffstraat. Op 30 juli begraven op de Koehoornbegraafplaats (staat nu Hotel Haarhuis) door een Ev. Luth Diaken. In het Arnhemse GA is uit het begrafenisregister van de Lutherse Kerk van 1846 deze pagina verdwenen. Kennelijk is alle informatie over George gedoemd te verdwijnen.

Begraafplaats: Coehoorn, juist buiten de stadswal. Op deze locatie staat nu het hotel Haarhuis tegenover het station. Hij is door een Evangelisch Lutherische Pastor begraven. In het begrafenisregister van deze kerk ontbreekt uitgerekend het jaar 1846.