Genealogie families Derksen en Gribnau

In 1672 is zijn laatst bekende levensteken. Blijkens een bij zijn zoon te behandelen akte was hij voor 11 december 1674 overleden. Zijn begraven werd te IJsselmonde niet gevonden.

Op verzoek van mr. Heijndrick Lansbergen (ook chirurgeijn) veerman van het Kralingse veer te IJsselmonde, verklaarde de ca 45 jaar oude en te IJsselmonde wonende Pieter H Verschoor bij akte van 25 maart 1667, dat hij op de biddag 'als wanneer devictorij gebrant wiert', vanwege 'harde weder ene grote storm' door Lansbergen verzocht was om hem eens te helpen met het overvaren, hetgeen Verschoor 'gaerne wilde doen'. Voor zijn verrichte dienst verklaarde hij niets te hoeven hebben, maarLansbergen tapte voor hem een kanne bier, zonder dat Verschoor daarvoor betaald had. dit werd bevestigd door de ca 55 jaar oude Jacob Vas, tevens veerman van het Kralingse veer. Pieter bekrachtigde de akte met zijn handmerkje en zijn medegetuigeJan Dircxe Verschoor plaatste zijn handtekening.

Op 22 november 1667 was Pieter Verschoor samen met ene Teunis Jacobs Wever betrokken bij een incident ten huize van Machteltie Harmens, waardin in 'Het Wapen van den Prins' te IJsselmonde. Daar aankomende hoorde Verschoor enig rumoer tussenPieter Jacobs Buije en een persoon uit 'den Oost Saendam'. Bedoeld zal zijn: den Oostendam, gelegen tussen Ridderkerk en Hendrik Ido Ambacht. Maar zodra Verschoor arriveerde werd het stil, waarna hij ging zitten en de voornoemde Buije op zijnschoot nam! Ene Jan Claes de Zeeuw dit ziende kwam naar Buije toe en zei:'Ick sal u wel scheijden' en trok Buije met zijn haren van de schoot, waarna enig handgemeen ontstond en De Zeeuw gewond werd. In een akte van 4 maart 1668, legde de ca 48jaar oude Pieter Verschoor met enige andere inwoners van IJsselmonde, onder wie de voornoemde Pieter Jacobs Buije, op verzoek van de IJsselmondse waard Pieter Everts Hanthaen, de verklaring af over zijn op de voorleden woensdag omtrent 7 uur inde sloot achter het huis van Bastiaen van Harlaer vastzittend paard aantroffen, dat zij er gezamenlijk uit hadden gehaald.