Genealogie families Derksen en Gribnau

Hulppredikant te Zwolle, Overijssel, Nederland 1.11.1937, predikant te Eppenhuizen 26.6.1938, te Emmer-Compascuum 12.9.1943, te Zandvoort 15.6.1947, te Voorschoten 31.5.1953, te Ossendrecht-Hoogerheide (tevens geestelijk verzorgerziekenhuisLievensberg Bergen op Zoom) 1 3.12.1970, emeritus 1.11.1977. Op 90 jarige leegtijd is in Annen (Drenthe) overleden dominee Eli Saraber. Van 1953 tot 1970 was hij predikant van de hervormde gemeente Voorschoten en Veur en hoewel hij inmiddels al 32 jaar Voorschoten verlaten heeft, worden zijn naam envooral zijn werkzaamheden in Voorschoten nog regelmatig genoemd. Saraber was zijn tijd ver vooruit. Hij meende dat zijn werk niet gehinderd mocht worden door kerkmuren en zo was hij er voor iedere Voorschotenaar. Dat werd hem niet altijd in dan k afgenomen en toen hij eenmaal gezegd had dat nietalleenpolitieke heil te vinden was in de CHU (Christelijk Historische Unie), maar ook wel bij de PvdA, kreeg hij de bijnaam 'de rooie dominee'. De sociaal voelende en werkende Saraber had altijd wel een plekje in zijn monumentale pastorie metdeimposante oprijlaan (thans Treubplein) voor iedereen, die door omstandigheden huis en haard kwijt was. In die tijd probeerden de kerken wat nader tot elkaar te komen en in dat kader werd ik aangew e zen om met een groepje katholieke jongerendedominee te vragen wat nu eigenlijk de verschillen waren tussen katholiek en hervormd. Saraber wees ons op een vriendelijke wijze terecht en sprak: 'Zoek niet naar de verschillen, maar naar de overeenk om sten. De overeenkomsten zijn godswerkende verschillen mensenwerk.'Saraber was een man van gewicht in het dorp en niet alleen omdat hij predikant en een boeiend verteller was. In die tijd was het nog de gewoonte dat iedere raadsvergadering werd ge opend met een ambtsgebed.Hettoenmalige college van burgemeester en wethouders vroeg advies aan de dominee en tot verrassing, verbazing en zelf ongenoegen van een aantal van zijn gemeenteleden, toonde de dominee zich voorstander van het afscha ffen van het ambtsgebed,omdathet gebed veelal strijdig was met de daarop volgende vergadering. Hij was bereid een half uur voor de aanvang van de vergadering de deur van de Dorpskerk open te zetten voor raadsleden en bezoekers en samen met hen ee n ju istevoorbereiding temaken op de komende vergadering. Het ambtsgebed werd afgeschaft, maar de korte dienst voor de raadsvergaderingen hield het ook nog geen jaar vol. Tijdens zijn Voorschotense periode werd de Hoeksteen gebouwd en het kerkgeb ouw zogenaamdgemoderniseerd. Voor Saraber werd dat de gelegenheid om van de Dorpskerk een soort citykerk te maken, waar de dorpelingen even konden binnenlopen op de dinsdag- en de vrijdagmorgen om rust te zoeken. Hij was een groot bewonderaar van paterSimon Jelsma, die Pleinpreken hield in Den Haag en journalist was bij het Vrije Volk, toen de grootste krant van Nederland. In 1970 was de dominee een beetje moe gestreden in Voorschoten en hij nam een beroep aan naarOssendrecht-Hoogerheide ,maar in Voorschoten liet hij voor velen een lege plek achter, waaronder de daklozen en de mensen, die tijdelijk een beetje de richting kwijt waren. Gelukkig werd dat deel van het door hem zelf gezochte werk enige tijdlater overgenomen door depa ters M ontfortanen in Huize Beresteijn.Na een rijk en gevuld leven in dienst van zijn Heer, die hem nog de kans gegeven heeft mee te maken hoe 'zijn dorpskerk'weer in oude luister is hersteld, is Eli Saraberongrtwijfeld daar waar heen hijiedereen wees. Hij laat nog steeds een lege plek na en in het bijzonder bij zijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen, maar ook bij menig Voorschotenaar. Op eigen verzoek werd zijn lichaam , alleen omringd doorzijn naaste familie, op 28november begraven . Moge hij rusten in de vrede, die hij altijd nagestreefd heeft.